چرا حاضرند بیایند و ویزیت پرداخت کنند و یک ساعت بنشینند و با روانشناس حرف بزنند؟
چه چیزی در این اتاق وجود دارد که در برابر همسر یا پدر و مادر یا دوستان و… وجود ندارد؟
چرا وقتی می روند خوشحالند و می گویند سبک شده اند؟
این اتاق های مشاوره و این ملاقات ها چه مایه آرامشی در خود دارد که در سایر اتاق ها و سالن ها و ملاقات ها وجود ندارد؟
شاید مهمترین تفاوتش احساس امنیت باشد!
احساس امنیت در عین آزادی…
احساس امنیت و آزادی برای تخلیه و برون ریزی هر آنچه سالیان سال در دلش جمع شده و بعد… آرامش…