در سال ۳۸۷ پیش از میلاد ، افلاطون اظهار داشت که مغز همان جایی است که فرآیندهای ذهنی اتفاق می افتد و در سال ۳۳۵ پیش از میلاد ارسطو پیشنهاد کرد که این قلب است.
ابن سینا ، پزشک مشهور مسلمان ، متولد ۹۸۰ میلادی ،صرع ، کابوس ها و حافظه ضعیف را مورد مطالعه و معالجه قرار داد . گفته می شود اولین بیمارستان هایی که شرایط روانی را درمان می کنند توسط پزشکان اسلامی در قرون وسطا راه اندازی شدند!
روانشناسان به دنبال درک درستی از ویژگی های ظهور مغز و انواع پدیده های مرتبط با آن خواص ظهور هستند و به این طریق به گروه وسیع تری از دانشمندان پیوستند. روانشناسی به عنوان یک علم اجتماعی ، هدفش آن است که افراد و گروه ها را با ایجاد اصول کلی و تحقیق در مورد موارد خاص درک کند.
در این زمینه ، یک پزشک حرفه ای یا محقق به عنوان روانشناس خوانده می شود و می تواند به عنوان یک پزشک اجتماعی ، رفتاری یا شناختی طبقه بندی شود.روانشناسان سعی در درک نقش عملکردهای ذهنی دررفتارهای فردی و اجتماعی دارند و در عین حال به بررسی روندهای فیزیولوژیکی و بیولوژیکی که زمینه ساز عملکردها و رفتارهای شناختی است نیز می پردازند.
روانشناسان رفتار و فرآیندهای ذهنی از جمله ادراک، شناخت، توجه، احساسات، شعور، تجربیات ذهنی، انگیزش، عملکرد مغز و شخصیت را کشف می کنند. روانشناسان با گرایشهای گوناگون ، ذهن ناخودآگاه را نیز در نظر می گیرند.
در بسیاری از موارد ، روانشناسی در نهایت به نفع جامعه است.اکثر روانشناسان در نوعی نقش درمانی نقش دارند ، در زمینه های بالینی ، مشاوره یا مدرسه فعالیت می کنند. بسیاری از آنها تحقیقات علمی در مواردی گسترده از موضوعات مربوط به فرآیندهای ذهنی و رفتار انجام می دهند ، و معمولا در بخش های روانشناسی دانشگاه کار می کنند یا در سایر زمینه های دانشگاهی (به عنوان مثال ، دانشکده های پزشکی ، بیمارستان ها)تدریس می کنند. برخی در محیط های صنعتی و سازمانی و یا در زمینه های دیگر از جمله توسعه انسانی، ورزش ، سلامتی و رسانه ها و همچنین در تحقیقات پزشکی قانونی و سایر جنبه های قانونی شاغل هستند.
تفاوت بین روانپزشک و روانشناس چیست؟
هم روانپزشکان و هم روانشناسان روان درمانی و تحقیق را انجام می دهند ، اما بین این دو حرفه تفاوت های چشمگیری وجود دارد.
اولین تفاوت در آموزش است: روانپزشک دارای مدرک پزشکی است ، در حالی که روانشناس دارای مدرک (کارشناسی ارشد یا دکترا) در روانشناسی است. تفاوت دوم این است که روانپزشک می تواند دارو تجویز کند ، در حالی که یک روانشناس نمی تواند.
اگر می خواهید بین این دو شغل انتخاب کنید ، باید تعیین کنید که آیا ترجیح می دهید بیماری روانی را ارزیابی ، تشخیص ، درمان و پیشگیری کنید و بتوانید داروها را برای بیماران خود (به عنوان روانپزشک) تجویز کنید ، یا اینکه ترجیح می دهید انجام دهید. روان درمانی ، اجرای تست های روانشناسی و انجام تحقیقات (به عنوان روانشناس)
محل کار یک روانشناس چیست؟
برخی روانشناسان تنهایی کار می کنند که ممکن است شامل تحقیقات یا مشاوره فردی بیماران باشد.دیگران به عنوان بخشی از یک تیم بهداشت و درمان فعالیت می کنند ، با پزشکان ، مددکاران اجتماعی برای معالجه بیماری و ارتقاء سلامت عمومی همکاری می کنند. خیلی از روانشناسان بالینی ومشاوره دفاتر مخصوص به خود را دارند و می توانند برنامه های خاص خود را تعیین کنند.سایر محلهای کار معمولا شامل کلینیکها ، بیمارستانها ، مراکز توانبخشی و مراکز بهداشت روان و اجتماعی است. بیشتر روانشناسان پژوهشی در دانشکده ها و دانشگاه ها ، سازمان های دولتی یا سازمان های تحقیقاتی خصوصی فعالیت می کنند.
ذهن.روان.روانکاوی.روانشناسی.رواندرمانی.مشاوره.رواندرمانگر خوب.روانکاو خوب.تهران.بهترین روانشناس تهران.ذهن.روان.روانکاوی.روانشناسی.رواندرمانی.مشاوره.رواندرمانگر خوب.روانکاو خوب.تهران.بهترین روانشناس تهران.ذهن.روان.روانکاوی.روانشناسی.رواندرمانی.مشاوره.رواندرمانگر خوب.روانکاو خوب.تهران.بهترین روانشناس تهران.ذهن.روان.روانکاوی.روانشناسی.رواندرمانی.مشاوره.رواندرمانگر خوب.روانکاو خوب.تهران.بهترین روانشناس تهران.ذهن.روان.روانکاوی.روانشناسی.رواندرمانی.مشاوره.رواندرمانگر خوب.روانکاو خوب.تهران.بهترین روانشناس تهران.بهترین دکتر روانکاو.بهترین دکتر روانشناس.بهترین دکتر روانشناس در شمال غرب تهران.بهترین روانکاو در شمال غرب تهران.روانکاو عالی در تهران.روانکاو خوب و با تجربه در تهران.بهترین دکتر روانکاو در تهران.بهترین روانشناس بالینی در تهران.
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.