چروفوبیا یا ترس از شادی(شادی هراسی)….

درباره فوبیای ترس از شادی در زندگی افراد ..

مراجعان زیادی داشتم که ترس از شادی داشته اند و خوشبختانه در همه موارد به درمان مطلوب دست یافتیم…

ممکن است کمی عجیب به نظر برسد اما باید بدانید که ترس و فوبیای از شادی در زندگی نیز وجود دارد و افراد زیادی به آن مبتلا هستند. علل فوبی ها به صورت کلی اضطراب است و معمولاً داروهای ضدافسردگی برای آنان تجویز می شود. چرا که قسمتی از فوبی ها وراثتی و ژنتیکی است

احتمالاً کلمه فوبی را به کرات شنیده اید. از افرادی که به شوخی و مزاح خود را فوبیک می خوانند تا افرادی که از این نوع هراس مزمن، زمین گیر شده اند. اما شاید از میان ده ها نوع فوبی، ترس از شاد بودن و عذاب وجدان از قهقهه زدن، از همه عجیب تر و تکان دهنده تر باشد.

نرگس در حال بیان اتفاق خوبی که صبح برایش رخ داده بود، به شدت می خندید. اشک از چشمانش جاری بود و روی زمین غلت می زد. وقتی تعریف کردنش تمام شد، ناگهان سکوت کرد و جمله جالبی را گفت. « من هر زمان شادم، قطعاً به زودی اتفاق بدی خواهد افتاد و اشکم را درمی آید..

شاید باکمی دقت، شرطی شدن نرگس را به خوبی دریابیم. نرگسی که پس از هر بار شادی، به دلیل مسائل محیطی، روانی، فیزیولوژیکی و … ناکامی و غمی را تجربه کرده است. تجربه ای که در اعماق وجود او ریشه دوانده و آزارش می دهد. فوبی ها، هراس هایی مزمن هستند.

این ترس شاید به دلیل یک عامل محیطی گذرا و حل شونده باشد که ممکن است زود هم فراموش شود. اما فوبی ها ترس هایی هستند که تبدیل به اضطراب و هراسی مزمن شده اند. هراس هایی که عملاً زندگی فرد را مختل می کنند. از فردی که به دلیل وجود گربه ها در خیابان از خانه خارج نمی شود و زندگی اش مختل شده است

تا مردی که با وجود زانودرد شدید و آب آوردن زانوهایش، از آسانسور به دلیل ترسی شدید و غیرمنطقی، استفاده نمی کند و درد زیاد و مختل شدن سلامتش را به جان می خرد.

چروفوبیا (Cherophobia) چیست؟
نرگس شاید نمونه کوچک و مزمن نشده ای از «چروفوبیا» ها باشد. آدم هایی را در اطراف خود دیده ایم که بطور مشخصی از شاد شدن می ترسند و اعتقاد عمیقی دارند که در پس این شادی به زودی غمی سراغ آن ها می آید. زمانی که این حس ها عمیق و مزمن شود، با بررسی شرایط پیچیده ای که در افراد فوبیک وجود دارد،

میتوان تشخیص این اختلال را داد. در شرایط پیشرفته این افراد احساس دیوانه شدن، عدم لذت از زندگی، عذاب وجدان از شادی و … دارند. علل فوبی ها به صورت کلی اضطراب است و معمولاً داروهای ضدافسردگی برای آنان تجویز میشود. چرا که قسمتی از فوبی ها وراثتی و ژنتیکی است. داروهایی مانند سرترالین،

افکسور و پاکسیل برای چروفوبی ها توسط سازمان غذا و داروی امریکا تائید شده است که البته دارو صرفاً مسدودکننده های بتا و آدرنالین هستند و درمان قطعی نیستند. در کنار استفاده از دارودرمانی، رویکرد روان درمانی «سی بی تی» پاسخ خوبی به درمان خواهد داد و شاید بتوان گفت دارودرمانی در درمان فوبی ها خط اول درمان نیستند.

 به گزارش پارس ناز لازم اند اما کافی نیستند. در کنار همه عوامل مسائل فرهنگی نیز دخیل اند. در کشورهایی که با خرافات آمیخته اند، میزان این مشکل بیشتر است. این مشکل و اختلال در افراد باید به صورت دقیقی بررسی شود.برای مثال، فردی ممکن است خنده های ناگهانی و خوشحالی های گاه گاهش به دلیل مکانیزم دفران.کاماعی و ایجاد سدی در برابر غم بزرگی باشد

که ممکن است روان او را متلاشی کند. این مکانیزم دفاعی که تمام می شود و فرد از لاک دفاعی خود خارج میشود، ممکن است غم بازگردد و فرد این حس را داشته باشد که جزو تقدیر اوست که پس از هر شادی ای غمی را تجربه کند.